Vernieuwende muziek is dit absoluut niet. Daarvoor hoef je al geruime tijd niet meer bij de Rolling  Stones aan te kloppen. Dat neemt niet weg dat ze, met hun enorme repertoire, nog altijd een prima live act zijn. Op deze CD gaan de heren op hun oude dag echter terug naar hun roots, de blues! Zo zijn ze weer terug bij de muziek waar ze ooit hun carrière mee begonnen. Ze maken hun naam “The Greatest Rock ’n Roll Band On Earth” hier helemaal waar. Er is waarschijnlijk geen ander band op de wereld te vinden die zo goed is in dit soort rudimentaire muziek. En daarbij spat het speelplezier er bij de heren hoorbaar vanaf. Een heerlijke plaat! Zie voor meer op OOR.nl

 Deze hele week speelt Kraftwerk in Paradiso. Acht concerten, elk gewijd aan één van hun albums en een selectie uit hun verdere oeuvre. Ik was naar de ‘Trans Europe Express’ avond. Een heel bijzondere gebeurtenis. OK, het zijn vier oudere mannen in ‘robotsuits’ die eigenlijk wat te strak zitten die stil achter hun toetsenborden staan, en niet alles is even boeiend. Maar uiteindelijk zet de misschien wel meest invloedrijke elektronische band uit de popgeschiedenis een memorabel concert van exact twee uur neer. En de visuele show is prachtig! Lees verder Kraftwerk →

Heb je langzamerhand wel een beetje genoeg  van die jaarlijkse Top 2000 met altijd weer diezelfde ‘klassiekers’ en voorspelbare nummer 1? Dan is er nu de Snob 2000! BasF’s FFM heeft zelf zijn inzending al gedaan. Die vind je hier.

Gewoon omdat ik het zo’n ontzettend lekker nummer vind (al was ik vroeger nooit een echte fan van the Smiths). Lees verder Gewoon lekker →

Voor het eerst sinds jaren was Pinkpop (inmiddels alweer een week geleden) weer eens interessant. Natuurlijk door de komst van de Rolling Stones, die oude lullen, maar nog steeds “going strong”. Zelf ben ik niet geweest, maar heb wel veel van het leuk gevarieerde aanbod op TV gezien. (De Stones werden natuurlijk niet uitgezonden.) Voor mij behoorden Stromae en de Arctic Monkeys tot de hoogtepunten.

Eindelijk is er een nieuw album uit van de Black Keys, getiteld “Turn Blue”. In 2011 was hun vorige (“El Camino”) mijn CD van het jaar. De single “Fever” van de nieuwe plaat, die al eerder uitkwam,  was veelbelovend. Als geheel is deze CD, lijkt me,  toch een tikje minder dan de vorige, al is het wel goed te horen dat de band zich nog steeds ontwikkelt. Zo zijn er op deze plaat duidelijk psychedelische invloeden (Pink Floyd!) te horen.

“AM” van de Arctic Monkeys. Na een wat slappe periode zijn ze weer ijzersterk terug. Afwisselend ouderwets dynamische en wat meer “slepende” nummers. Ze schijnen tegenwoordig goeie maatjes te zijn met de Queens Of The Stone Age en dat is af en toe goed te horen. Helaas zakt de plaat naar het einde toe wel wat in. Zie ook de pagina Muziek.